Борхес прераскажува запис од Исток според кој во пустинитена Индија растеле црвени ружи и врз листенцата со златна боја било запишано: нема друг бог освен тебе...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Во миговите кога ја дочитував збирката песни на еден провансалски поет, запомнувајќи ги стиховите – во Арл кога сенката поруменува, под ружите и свети времето, внимавај на благоста околу тебе – вниманието ми го привлече текстот „Папата Јован Павле II ја осветува Катедралата во Скадар”, во отворениот дневник Ле Монд, од 23 април 1993 година.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во нашиот бордел, уште првиот работен ден, се појавува Ричард Гир со розова ружа и со книга пред печатење и избира една најдобра, најумна и најблесава од сите.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ајде да направиме летен театар од песокливи кули и сонливи дилижанси и бакнежи од шаторски преспивања Ајде да направиме летен театар со карневалски маски со скришни сказни со ружи и ѕвона што ќе ечат крај езерото.
„Чекајќи го ангелот“
од Милчо Мисоски
(1991)