руба (имн.) - ќе (чест.)

Ќе служам јас во домот божји, и во црна руба ќе бидам вечно тажна јас.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
— Бре, како така, слепелнику! — вели Шпиро. — Два товара руба ќе ти донесе, угу за една лира ли да и а земиме?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)