роднина (имн.) - на (предл.)

- Смртта не прашува! - додаде вториот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
По сандакот одеа неколку мажи и стари жени, преврзани во црни шамии, роднини на покојникот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Никој, или ретко кој ќе го поздравеше кога ќе го сретнеше или ќе го видеше во градината. А роднините на Видуша го колнеа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога ќе наближеше времето за училиште доаѓаше тетка Рајна, далечна роднина на татко ми, која остануваше со Ели неколку часа, додека не се вратеа мама и тато од работа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Единствената блиска роднина на мајка ми, не знам дали дека живееше толку далеку од нас и дека многу ретко се видувавме, не можев да ја почувствувам многу блиска, ниту да ѝ се доверам за оние работи што ме измачуваа во целото ова време.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
По неколку дена дојдоа роднините на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Во Велес биле уапсени татковците, браќата и други роднини на атентаторите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тој да ти биде некој далечен роднина на Димитар Благоев.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мајка ѝ била далечна роднина на царската лоза Романови, но нејзините секогаш ја држеле прогресивната страна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога се правеше гробот, кога ќе почнеа темелите да му се копаат, да се поставуваат темелници на споменикот, се канеа сите блиски и роднини на покојникот, како куќа да се прави: се колеше јагне или овен, се редеше главата во темелникот, се правеше ручек, се викаше попот, и тука заедно со мајсторите се јадеше, се пиеше; пред тоа, попот Матлија со крстена водица ќе го осветеше гробот, ќе му пееше молитва, ќе фрлаше поглед на плочите и камењата стокмени за споменикот, ќе ги пофалеше мајсторите што ги делкале, домаќинот што стокмил пари за споменикот, а потоа, сиот измастен од месото што го дрпаше, го поземаше бинлакот со вино и долго го држеше на устата како да го подува.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
-Каков играорец беше дедо ти Борис... убав убав ...строен, раскажуваше една роднина на баба ми, што му била прва свршеница на дедо ми.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Па почнувавме со зеленото креденче кое од предсобјето во Мичурин се пресели на балконот во Кисела Вода, па му се загуби трагата при преселбата во Јане Сандански.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А кога ќе ги оставиш да си заминат и тие стануваат роднини на исчезнувањето. Иако не засекогаш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А се случува богами напати таа вода да се престори и блатиште по кое потоа со денови ќе газиме и ќе си го валкаме умот“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само еден, некој Јаков Иконописец што ќе останел да го надгледува довршувањето на водениците, движен од исконско пијанство во себе, можеби со заткарпатска медовина во крвта, без причини се обидувал да запее.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сите знаеле дека тој му е близок роднина на косместиот Онисифор Мечкојад, некои дури и слушнале како ѝ се заканува на игуменијата Минадора.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А почитувањето ја потикнувала сеопфатноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А токму отменоста ѝ била близок роднина на почитта.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нејсе. Кој и да беше, тој имаше оди ми дојди ми со турските власти, а нашиот бег му беше и близок роднина на кајмакамот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Миле Аето, како што се викаше необичниот нов роднина на Паца, беше кусо набиено човече, нослест и сипаничав, со криви нозе во чизми до под колена и брич панталони над нив и со капа со тврда сенка какви што за шофермте на лимузините уште се во мода.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Потоа се дозна дека новиот роднина на Паца бил шоферот Миле Аето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Жената ѝ е најблиска роднина на болката. Најдлабоко ја познава несреќата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Е, а сега да ти разјаснам уште нешто. Покрај Иван Степанович постоеше и друг Степанович, по име Борис, но тој не му беше никаков роднина на нашиот Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не сакајќи можеби да го повредат, тие всушност непотребно му го усложнуваа и загорчуваа животот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислам оти и роднините на дед Павел, од Русија, оние што одвреме-навреме му се јавуваа со писма, намерно ја криеја од него вистинската положба.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ги сослушаа и пријателите и роднините на Андро и дознаа дека Андро многу жалал и пекал што немале деца, што немале пород, наследник, продолжувач на лозата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)