рог (имн.) - на (предл.)

Покрај тоа што марксовиот рог на изобилството обилно си ја исфрлаше својата содржина, одвреме-навреме по нешто ќе снемаше по продавници.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Многу нешта кај нас ќе се најдат: мртви звуци на душата гајди: ткаенини од поточна пена: рог на жабок; кликање на мрена...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Одвреме-навреме кацигата се топеше. Остануваа само роговите на голата черупка.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Можеш да го сториш тоа, господар си им на соништата. Бев, реков во себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ако досега не си слушнал за мене, утре ќе знаеш повеќе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Бездруго не бил Евреин, и тие не знаеле дали е Турчин или потурченик, бег или одметник од Турците; дури и ако сакал нешто да им каже, не можеле да го чујат - ревеле, тој само безгласно ја отворал устата кога се фрлиле на него и, веќе соборен, без замав со јатаганот и подалеку од белецот, почувствувал удари со ножови, со секири и со колови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Само тој и еден господ што е над него, над нас. И околу нас - во вода, под дрво, зад камен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Во овој крај нема арамии. - Има царски заптии.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Старецот молкнал. Според негова сметка средноќта веќе се наближувала кога, со оние што биле будни, слушнал дека роговите на ненадејно исплашениот добиток со тап звук се удираат во мракот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Едниот од придојдениците со белег на замисленото лице, најверојатно детски спомен од рог на туѓо говедо и со сенка на возбуда во светлите очи, онакви какви што можат да ги имаат и децата и мачките, се викал Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа, строга од некоја своја правдина и со ѕвезда од танки брчки околу устата, застанала пред двајцата без да им одговори на поздравот. Чекала.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Што ме гледаш така - да немам рог на носот? - Те гледам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сѐ повеќе личел на човек дробен и боден од копита и многучепорести рогови на елен за време на неговото рикање.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
1 Планината е далеку никој толку не отскитал црн брег со два рога на патот нејзин стои, Одовде само облакот е близу и молњите и ѕвездите ноќе кога паѓаат.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Овој рог на изоблиството и на слободата можеше само да ги зачуди, но потоа и да ги иритира одговорните локални политички раководители.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во деновите на запознавањето, неговата "изместеност" ѝ се чинеше интересна иако пројавите на таа необичност ѝ штрчеа, барем онолку колку и роговите на полжавот: постојано подвижни и променливи како и нивната прилично несигурна вљубеност.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)