За да има дословно значење, реченицата мора да изразува или вистинита или лажна елементарна пропозиција, која им доделува извесна дистрибуција на вистина или лага на елементарните пропозиции.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Само погледнете го ова! (Леинџ ми додава една копија од DSM-III и ми покажува еден подолг разговор на пациент со психијатар.) Говорот на пациентот не е баш секогаш граматички правилен, но и вие новинарите често се користите со магнетофон па колку само неразбирливи или бесмислени реченици морате да отфрлите од лентата!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Овие состојби на работите се сочинети од едноставни предмети, а се претставени со елементарни пропозиции кои се логички независни една од друга.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Овде тоа е претставено како парадигма за длабочината на шизофреното ментално заболување! Имам впечаток дека пациентот дава сосем добар одговор на прашањето зошто луѓето веруваат во Бога. Би ми била чест и самиот да можам да дадам таков одговор!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)