реченица (имн.) - има (гл.)

Ж: Е па добро, ако ги комбинираме овие две реченици на најпростиот можен начин „Ахил има десет прсти и оваа реченица има пет збора.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
По долго натегање, посмото со искинти и невешто искрпени реченици имаше ваква содржина: Ангелијо јас сум добро и здрав сум сполја на бога живеам убаво и ти не грижи се за мене само те молам дај му на малиов ако имаш некоја паричка да ми купи леб и тутун а ако немаш остави јас пак ќе сум ти благодарен.“
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Бараат исполнување во соединувањето, а можат да го најдат само... во сопствената сила на предочување”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Исто така се сложувате и дека „Оваа реченица има пет збора.“ е вистинита реченица.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Оваа реченица има фундаментално значење за разбирањето на подлабоките, структурални пориви за маниристичките прагестови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)