Извадоци од текстовите на Мирољуб Вучковиќ; Милан Прибишиќ и Марина Мартиќ Момент, 14, април-јуни 1989 The last of England, 1987 200 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Arman Schwiters okno.mk | Margina #11-12 [1994] 201 Ц ентарот Жорж Помпиду (Georges Pompidou) ќе ја претстави првата француска ретроспектива посветена на делото на Курт Швитерс (1887- 1948).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Општествениот ред се гуши, нацизмот во облик на поп-свет го заменува тој ред, и се ослободува енергија која Џарман можеби ја критикува, но која едновремено и го заробува”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На Џарман му беа потребни неколку недели да го прифати фактот за присуството на вирусот во сопственото тело.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Мајка си ја следат , едно позади друго во ред се редат.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
БИЛТЕН Ајде ред се редат мале Коцкаришта на шалтер Сите мале ги заеба Баерн 85 ДЕН +ДДВ Уклучив ТВ Гледав гачка И пљачка од лажлива гатачка
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Сите по ред се наведнаа над софата и секој го бакна револверот и камата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Учењето добро врви... Новиот учител е добар.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
На дневен ред се расправа ребалансот на буџетот, а ја залегнат у дубоката кожна фотелја кликам на новите статуси кои ми пристигаа на фејсбук од државниот лаптоп.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Очите подруго ми гледаа, ушите поинаку ми слушаа, во мене со друг ред и со друга силина влегуваа зборовите и со друг ред се пластеа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Колку и да сум претпазлив, низ буквите и редовите се исцртуваат патиштата и станиците, и јас потоа одам по нив и запирам, го чекам автобусот во кој е веќе речено дека ќе се качам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сега на свој ред се плаши за нешто што му го приклештува срцето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Притоа, настојувајќи да се сретне со погледот на секого од редот. И редот се сталожи.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Меѓу редовите се навестува второто патување.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Им го гледам само тилот, Ама, одејќи така, еден од крајот на редот се сопна и, паѓајќи ме погледна право в очи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)