рбет (имн.) - на (предл.)

Во својот конструкторски занес не забораваш да ја создадеш палубата Но притоа избираш и зборови, најбрзи зборови зборови со крила, зборови со умеење на птица во одредување на страните на светот Можеби тие треба да бидат едрата што ќе го поведат бродот низ тесните длабоки клисури и покрај подводните ‘рбети на могилите во кои се закопани соништата на отскитаните Одисеи што сега немаат море да се вратат.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Пот изби по 'рбетот на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јачеше. Крцкањето на сувиот ’рбет на колата и ударите на излижаните поткови останаа да се вртат в круг уште само во неговата свест.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во еден јазик можат да се користат повеќе системи во исто време - како што е вообичаената употреба на вертикалните неонски знаци и вертикалното пишување врз рбетите на книгите во англискиот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Застана крај отворениот прозорец и се загледа со влажен и набожен поглед во ноќта: куќните покриви беа подвиткани `рбети на џиновски мачки, скаменети во своето вечно демнење.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ја газам оваа магла, оваа есенска што лази по грбот мој и `рбетот на градот и што навева студ и сивило во чекорот и што навева спомени на нешто зелено зелено Ја газам оваа сива улица што се проѕева со своите влажни штрбави вилици што гребат и што се бесат за првите пробудени звуци на утрото и што се јазат по кревките и високи скали на смевот
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Последното што го видоа беше `рбетот на бикот и најпосле роговите како исчезнуваат во водите, во вирот, во инката.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Со тој чудесен опис, ќе исчезне `рбетот на бикот во длабокиот вир. Тоа е вистинскиот крај на расказот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)