рана (имн.) - да (сврз.)

Жива рана да му се отвори, И Здравко си ја носи раната, како капче овдека, горе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А јас не сакам наново рани да раскопувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Месото мора да се откорне со нокти, раната да се изгори со жар. А вие се карате. Гајле немате.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И откако рана не најдоа, и гној и крв душевна, решија – рана да отворат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ископајте длабок бунар извадете ладна вода натопете лути рани да не горат, да не болат.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Зборот му е за на рана да го врзеш, што се вели, толку многу му се слуша.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Умеам низ зеницата да ѝ влезам, од другата рана да ѝ излезам.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)