ракопис (имн.) - на (предл.)

И прашањето (условно) и одговорот (можен?), поврзани се со овие стихови, со овој циклус песни посветени на Кочо Рацин, со овој Реквием за него, започнат пред половина столетие но присутен во мислата и чувствувањето сиве изминати години, погледнуван само на мигови, со стрептеж, сѐ до овие зимски денови кога повторно осамна меѓу ракописите на мојата работна маса.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Сега, од големата библиотека што ја изгради Тој останал само еден изгорен столб поцрнет и од времето и од огнот и сенка на голем коњ се ниша меѓу урнатините.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
На коњот сѐ уште стои неодврзано седлото на императорот сосе попрази и сосе узенгии, и голем свиток стои во торбата - испишан со ракопис на Хадријан - sacra populi lingua est.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Винстон извади и му поддаде две стуткани и нечисти банкноти, што Парсонс ги запиша во еден мал бележник, со уреден ракопис на неписмен човек.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ви носам и три книги во ракопис на старо османскотурско писмо!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Што признава овој заумен белег на челото, на коската, ова изгаснато огниште, овој избледен ракопис на нечија мисла, Што сака да каже овој скаменет глас?
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Тоа ќе биде ракопис на нашите изгаснати ѕвезди, Воден печат втиснат врз иднината.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Селаните ги симнаа белите шамии од главите Добитокот грозно рика запретан во пепелта на летото И гласот му се престорува во ракопис на дожд.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
По толку време – си седи поштарот сам, Прета, копка нешто со бастумот пред него, Ѝ шепти нешто на земјата, И гледа една тажна жена осамена на прозорец, И се мачи да го одгатне раописот на животот, Избледеното писмо на чекањето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Не ми беше лесно читањето, бидејќи се работеше за текст пишуван на рака, со својствен ракопис, ракописот на учителот Димитрија Боте, кој навистина беше педантен, но сепак својствен, а покрај тоа и текст пишуван со еден правопис на кој не бев навикнат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А ти само молчиш, шеташ со погледот, препишуваш некој древен неосквернат ракопис на изчезнување.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Шо е ова???!!!“ викаше газда Таки држејќи писмо со ракопис на Петар во раката отровно лут и црвен во лицето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
На неколку листа од папката, пишувани со мастило, Елена го препозна ракописот на Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Статијата била дистрибуирана од познатата американска новинска агенција "Јунајтед прес" со посредство на Луис Адамиќ, кому Јосип Броз Тито, со писмо од 9 март 1944 година (кое цензурата го задржа прилично долго), му го доставил ракописот на својата статија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во статијата Јосип Броз Тито во најкратки црти ја прикажал борбата што ја воделе народите на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За ракописот на татко ми да не ви раскажувам. Тој вели дека си го расипал со пишување рецепти.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ми ја остави како несвесно наследство својата потрага. Пожолтениот ракопис на својата недовршена балканска потрага.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бараше упорно аргументи во времето во кое живеел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
6. Читајте го ракописот на виолетот Запишан со звучни јоти.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Запишан со звучни јоти Еве го тој ракопис на макот Како привидение на разболените.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)