ракопис (имн.) - бев (гл.)

На него, со крупен неформиран ракопис беше напишано: „Те сакам“ Неколку секунди беше толку изненаден што не се сети да го фрли обвинувачкото ливче во дупката на сеќавањето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се поднасмевна, задоволен од она што го прочита – ракописот беше читлив, а зборовите јасно и верно ги пренесуваа неговите пораки, токму онакви какви што му беа во главата додека ги запишуваше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
На белиот коверт со убав, малку искосен ракопис беше напишано само „На најголемиот мајстор на Играта во Градот.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Колку што можев да распознаам од сликата на сеќавањето ракописот беше мој!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Иако бев запаметил приличен број од тие стихови никогаш не насобрав доволно храброст да седнам и да ги запишам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Јас се бев оддалечил најмногу од неа во долгиот дипломатски мандат... Писмото беше испишано само на една страница.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Развеаните страници на ракописот беа како знамиња на еден постојан отпор да му се наметне спасоносна алтернатива на балканскиот егзил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ракописот беше убав, неизменет уште од времето кога како дете сираче, останата без мајка, еден период живееше кај својот вујко во Солун, учеше кај солунските лазаристи француско училиште.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ракописот беше спокоен, како со него да беше испишана едноставна порака, известување дека излегла од дома, и наскоро ќе се врати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа, по малку белина, со сосема поинаков ракопис, стоеја развлечени букви; сигурно биле запишани кога почувствувала како полека тоне во нешто што наликува на сон: „Биди цврста, како и секогаш“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)