Една рака сме кренале над веѓите и, по навика, со дланката над очите правиме сеница. Го управуваме погледот пругоре.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зошто во туѓи раце раце сме ја клале судбината на чедата?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
А никој од нас, верувам, не поминал многу бессони ноќи заради заканата од уништување надвисната над човечкиот род, и заради сопствената одговорност за таквата состојба на работите. 40 Margina #22 [1995] | okno.mk Во последните педесет години ние, човечките суштества, со сопствени раце сме убиле околу сто милиони припадници на сопствениот вид.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
JOH Кога се свапери Сребра Лишка дојде еден човек и на татка му вели: - Се сваперила дека не сме префрлиле вода преку рамена, вели, и дека со немиени раце сме ручале по закопот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)