рака (имн.) - носи (гл.)

Со притаен здив чека да види дали ќе се отвори портата и кој ќе излезе од неа, а кога таа се отвора и на Градишки Пат излегуваат Васил Митрески, Недан Бозоски, Цветан Ендоски, Стеван Ѕвездакоски и заедно со нив и Максим (тој во едната рака носи долга тутурка од книга а во другата дрвено троножно столче, исто такво какво што донесе Јосиф) и кога и тие се завкачуваат пругоре по Зедница, зазорот се претвори во треска.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го виделе Јосиф и Васил. По себе водел коњ, а в раце носел нешто завиткано како дете.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ако се придодаде на ова и тоа дека навистина таа ноќ, во вторникот спроти средата, помеѓу Богојавление и Свети Јован Крстител, Јосиф Акиноски и Васил Митрески видоа човек кој во Потковицата дојде по Градишки Пат, по себе водејќи коњ а в раце носејќи нешто завиткано небаре дете, сѐ друго остана да биде зачудувачко и да биде тајна.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во едната рака носеше саксија со цвеќе, наречено обетка, - како некаков вистински ангел на мирот во оваа сурова воена стварност.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Самиот висок, добро развиен, тој имаше зошто да се држи гордо: беше стегнат во нова скаутска униформа, земена на послуга некаде од градот, на колкот му тупкаше скаутски нож, а в рака носеше троаглесто знаменце со извезен елен - амблем на нашиот вод.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Винстон виде дека во рацете носи подавалник со едно шише и чаши.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Полицајците, специјално опремени за борба против демонстранти, беа чудно облечени, беа во кациги, во рацете носеа штитови, палки и што ли уште не.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Влегоа мајка му и татко му. Во рацете носеа цвеќиња и пакети.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На полните кадифени рачиња слатките мечиња имаат ленти на кои пишува ТОДТ, кратенката на големата трудова организација.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во рацете носат – што?! - тешки мермерни плочи!
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Влегува Методи. Сиот уплашен. Во рацете носи некаква хартија.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)