Здодевните одложувања ме правеа тапо рамнодушна, и поставував расказни прашања. Разговорот заврши.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
А телефонскиот разговор заврши со мудроста што и сега, предмалку ја повтори: она, дека без нештата од минатото човекот се чувствува исфрлен од рамнотежа.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Динамичниот разговор заврши така што добив директива под итно да им кажам историско "не" на Сталин и Коминтерната.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Таа не се сврте; разговорот заврши, ѕвончето ѕвонеше, сите влеговме на час, а Луција влезе последна, како да сака да покаже дека ништо околу неа не ја интересира, освен дождот што врнеше како да е дупнато небото.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)