Еден-нула!’, вика малиот и се удира со рачињата по газето од радост зашто баба му го научила така: дека, секогаш кога ти се случува нешто убаво, а сакаш да ти се повтори, се удираш по задните џебови од панталоните.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Попријатно беше пешачењето до станицата Е1 чувствувајќи како дождот ја мие песокта од мојата коса и нозете, додека тој единствено се чувствуваше во препоните на кратките пантолони и со секој шмрк на чевлите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Сакаш ли чадор?“ Не сакав. Поројот се намалуваше.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Што?“ прашав, чувствувајќи налет на радост зашто ти пак ме повика да дојдам на влезот со тебе.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)