Утредента не ја видов кога отишла на работа. Сум се успала.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Чудна радост ѝ го озари лицето, како одвај да чекала да напои жеден човек.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На радоста ѝ немаше крај кога, по неколку дена, забележа дека стебленцето се исправило. Пркнале ливчињата.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Некаква зла радост ѝ го исполни срцето.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Вистински беше со нас, а на нашата радост ѝ немаше крајкога рече: - Се ближи времето за месечниот покер... Јавете им на пријателите...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Сепак, искрено се радуваше. А, на мојата радост ѝ немаше крај. Ама кратко.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)