Јас многупати сум го почувствувал тоа: радоста ме напушта и се наоколу црно ми изгледа – се согласи Еразмо.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Некоја радост ме поткрева над земјата и ништо нема да ми запне, да ме препне. Сѐ е рамно, полно и недогледно.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)