радост (имн.) - го (зам.)

Покрај сателитска, АДСЛ и таблет не знаевме точно што ќе ни е, ама вечерта снема струја од громовите изгоре модемот и блескаше од штекерите, па седејќи во темното се сетивме на транзисторот, и со радост го пуштивме.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Дончо, дедовото внуче! - му викна дедо Петре на своето деветгодишно внуче. - Повели, дедо? - се огласи тоа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце мирно го ислуша соопштението за исклучувањето, се сврте налевокруг и со светнато лице и радост го напушти јункерското училиште.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Затоа сите со радост го пречекаа и се насобраа околу него. Отсекаде летаа прашања.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ние братучедите, таму кај селската црква, со радост го чекавме секое пристигнување на автобусот Татковците кои беа во градот по возачите ни испраќаа големи лубеници.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Логотетот со воодушевеност и радост го прифати тоа, и побара од сите нас да се изјасниме со предлогот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Македонските револуционери на чело со Делчев и Ѓорче Петров нивното доаѓање со радост го пречекале надевајќи се дека тие ќе придонесат за засилување на антиврховистичкиот фронт во Македонија и Бугарија. Но, горчливо се разочарале.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Душо моја, со колкава радост го чекав ова писмо.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Сведен е, ќерко. И Христоса со радост го пречекувале кога влегувал во Ерусалим.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
И навистина, со голема радост го слушав бидејќи сите зборови што ќе ги изречеше беа од Иван, син ми.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не знам зошто но сите тие зборови ги оставав за подоцна. Да прележат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, на момчето му немав ништо спомнато за тоа какви мисли ми наидуваа кога ќе го погледнев.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чана со радост го прифати предлогот на Роса.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
За децата не требаше да прашуваат, некои се подадоа од другата одајка, други дојдоа побелени од снегот, од надвор, сите со радост го изговараа името на Пелагија и ја гушкаа.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Јас пак со особена радост го разгледував моето девојче.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Веројатно, затоа што бев мошне весел човек, кој со радост го гледа широкиот Божји свет, кој ја одложува работата заради смеа, шега и низа од сложени анегдоти, што ги освежуваше другите, зафатени со работата, со здодевните сметки и интриги.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас работев во канцеларијата крајно несмасно и до денес не можам да сфатам, зашто мене таму ме трпеа шест години, мрзлив, јас ја гледав работата со одвратност и по секој повод спорев не само со благајниците, но и со директорот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И кога најпосле Дукле дефинитивно одлучи да ја остави, таа, се пофати за мевот и му рече радосно: - Трудна сум... Дуклета радост го облеа, се возбуди.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)