Беше некако охрабрен па го пушташе посилно гласот од радиото во форма на паун.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Слушавме од радиото во форма на паун албански песни проникнати со ритамот на кинеските најчесто револуционерни песни.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко ми на радиото во облик на паун, на кратките бранови, ја бараше својата радиостаница.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка, охрабрена од смирувањето на Татко, стана, го засили гласот на радиото во форма на паун, од кое се ширеше тивка музика, па продолжи со нежен, ведар глас: – Се сеќаваш ли, мили, се навестуваше крајот на зимата на 1939 година, беше чинам крајот на февруари, пролетта се насетуваше во воздухот кога дојде дома, еден ден, со писмо од градоначалството, испратено за нас, од Тирана, упатено на мое име? – Се сеќавам, како да не се сеќавам. Писмото беше адресирано од Рим.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се сеќавам на еден настан уште од времето на виетнамската војна.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Имавме едно радио во облик на раширени крилја на паун, кое татко го донесе кога се врати од Цариград, кое како да беше дел од куќата крај реката Вардар во Скопје, дел од семејството.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)