Татко му пристигна вечерта. Следниот ден влезе во возот за Хамбург носејќи го со себе својот син во малечок ковчег.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ги подава незимерно долгите раце и не се чуди што низ неговите прсти исктекуваат безбојни и потоа портокалови млазови за да израснат под него во самите себе но сега кунатките се долги и безбојни а птиците имаат портокалови глави.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сигурно некоја птица имаше удрено по стаклото, “мислејќи дека е друго небо,” како што велеше Хајнерле.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)