прст (имн.) - до (предл.)

Покорно, дури со молба (во очите трепери солза) стапнува на столче, ниско само три педи, колку да се затегне јамката и колку да допрат одвај врвовите на прстите до подиумот...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се вратив на прсти до некаде и после почнав да трчам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Долг, пискав сигнал за тревога. Звук, танок како жица, проткаен од прстите до врелите слепоочници. Добро.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)