просторија (имн.) - се (зам.)

Од длабочината на просторијата се крева некој глас Кој вреска?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Додека го пиеше, тргаше на лулата и сета просторија се зачадуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во просторијата се појави Иле Маленко – Брзакот, онаков каков што сите го знаеја, но сега со рацете на грбот, во лисици, со изразито набрано чело и оѕверен поглед; подзастана, брзо подпогледна в лево и в десно и, бидејќи во недоумица, не се помрдна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Додека се запознавав од детаљ до детаљ за творечкиот и интимниот живот на Сметана, наеднаш низ музејските простории се разнесоа ариите од „Продадена невеста“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)