примка (имн.) - на (предл.)

По кои беспрекин се оди по примката на зборовите
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Можеби восхитот наш ги исплаши тие сини бои во прелевање што бегајќи од кафезот на восхитот залутаа еве ненадејно во примката на зборовите да говорат за убавината на летот и за осамата на мирувањето.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Излезе и падна во примката на двајца болничари.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)