Таков утилитарен, тенденциозен и шпекулативен однос кон науката не е за одобрување и е причина и резултат на национален шовинизам, но последниов е резултат на тие историски прилики во кои попадна српството, особено по Берлинскиот договор.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во таа шарба од зелени нијанси се оцртуваше само една женска прилика во бел фустан и се чинеше како сето тоа да е едно големо сликарско платно.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ниеден од нас не познаваше никого таму; колку што знаевме, ни нас никој не нè познаваше.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Кренат гори в лесни танци - занишан рог - реска страст; милозлив во меки ланци вилнее со пребрз раст злат заводлив јасни краци до невратна злокоб- сласт распенет во горки зраци нечитливи строи знаци сводот слеп од таа власт. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 140
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Престорен во палка сега беспрекорна прелест-сјај, лач златоклун велја спрега славно спушта в сонеж-бај.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Еден таков момент за мене беше приликата во која заедно со еден пријател посетив некаква спиритуалистичка средба со многу луѓе во еден чуден дел од Глазгов.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Најпосле, станува збор за прилики во коишто на местото на јавноста во нејзиниот модерен демократски облик, стои нејзиниот перверзен сурогат - кошмарот на тривијалната човечност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Пристигнат од Исток цвет или бран во трепет сет; на ветрови нежни сплет - прилика во тивок лет - кон спирален плови тек зрак зад брегот модро мек ненадеен од недоглед сам се влева в суден след: ред сред буден непреглед.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)