Така со време, не ги собра ами ги одбра, покарактеристичните случаи од тие свои одговори и ги објави во одделна книшка што наиде на широк прием кај читателите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Продолжив да размислував за пораките што ми ги упатуваше стариот Раиз, со кралско име, а со обична, минлива судбина. Во мислите ми се вплеткуваше анти-телеграмата за маргиналниот јунак на Картагина со содржината на телеграмата што ќе требаше да ја пишувам уште вечерта во амбасадата, по приемот кај новиот владетел.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Мора да барам прием кај началникот на логорот, нема друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)