прием (имн.) - во (предл.)

Бездруго, почитуван колега, се прашувате, а и јас би се прашувал на ваше место, зошто категорично застанав на ваша страна, кога сите беа против вашиот прием во Судот...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Уште една копија на фотографијата на Џонс, Аронсон и Радерфорд од некој партиски прием во Њујорк, на која наиде пред единаесет години и веднаш ја уништи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Поради некоја причина успевам да склопам само по три збора во еден ред. По цели страници за една реченица.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Има прием во барот после претставата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Наидов на неа во интервјуто на Душко Коваќевиќ направено по повод неговиот прием во САНУ.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во собата за прием во која веќе беше запален каминот, на кожната софа седеше стрико Ѓорги и пееше додека син му го придружуваше на гитара.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Зошто измолче за сѐ, зошто... Тогаш се совпаѓаше и твојот прием во Партијата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бидејќи геј-мажите добиле прием во популарната култура токму со ставање во заграда или со обезважнување на карактеристично сексуалните димензии на нивните животи – видете го само успехот на филмовите и на телевизиските серии како што се Филаделфија, Вил и Грејс, Настрано окце за стрејт-дечкото, Кирија и Планината Броукбек – низа гласови се кренаа да го поддржат приговорот на Ворнер против десексуализирањето на геј-мажите. И јас придонесов кон таа критика, па нема да ги разврзувам тука истите претходни аргументи.102
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како резултат на тоа, одредени ликови што се веќе знаменити во масовните гласила стануваат геј- икони: нив геј- мажите ги преземаат со полнеж особен и различен од нивниот поопшт прием во стрејт- светот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- И додека вие сте тегнеле жилави месишта и сте цвикале скиснато вино, вашите кокони во вечерни фустани ве чекале за свечен прием во чест на Златниот венец.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Хотелот се испразни како коњушница пред трки - поетите беа заминале по попатните градови на пладневни матинеа и средби со читателите пред да се соберат вечерта во главниот град на поетскиот митинг и приемот во чест на Златниот венец.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се сетив на претходната средба, во истиот кабинет, пред заминувањето, пред точно четири години со тогашниот сојузен министер за надворешни работи Раиф Диздаревиќ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ноќта на 6 ноември 1987 година, на приемот во амбасадата на СССР, со ништо не можеше да се претпостави дека на утрешниот ден во Тунис ќе биде означена новата ера, односно на тој ден Хабиб Бургиба ќе го доживее својот конечен пад.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со неговиот брат, амбасадорот Нијаз Диздаревиќ се бев сретнал пред многу години, кога мојот некогашен професор и пријател Паскал Сотировски, ѕвездогледец и добротворец од редок ков, ме одведе со себе на прием во резиденцијата на југословенската амбасада во палата кај Паси.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но, како што е нормално, професорот ја препозна лагата, па ме укори пред сите ученици што тој ден заедно со мене полагаа испит за прием во гимназија.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А кога еден од постарите браќа му рече дека е кандидат за прием во партијата, татко ми не реагираше негативно, како што можеше да се очекува.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сѐ било како на големите приеми во Кралска Круна на Корзото, но изостанал само големиот сјај, бидејќи во куќата на Рајна Коцева немаше електрика туку само една обична газиена ламба...
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Баш во мигов, пак, Краснојарск е домаќин на тајната конференција на сибирските алхемичари кои се договараат како, без никој да дознае, да извезат црвена боја за фустанот на сопругата на американскиот претседател за свечениот прием во Белата куќа во чест на кинескиот претседател, отшто во белата куќа меѓу сите зналци и душкала има и такви кои знаат дека џиш црвената може да џишне на незгодни места, може да џишне мнозина, а богами може да џишне и цели народи, ако алхемичарите се вљубени во џишнувањето.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)