ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Привид на среќа, привид на љубов. -„А што е со душата, како незе ќе ѝ направите детоксикација?“

Како што животописот на Никола Поцо пишуван со раката на извесен учител носи во себе само привид на објективност кој се открива дури кога Башевски ќе воведе и други, наводно историски документи кои го побиваат ракописот, така и другите субјективни раскажувачи во романот, раскажувачи на кои не може да им се верува докрај, се препознаваат и се проѕираат дури во судирот со другите нараторски гласови.

Ќе го прашам Иван дали мајка му некогаш одгледувала цвеќиња. Можеби ги имало.

Начинот на кој живееше изгледа го создаваше кај мене тој привид на дистанца помеѓу неа и цвеќето, но еве, смртта како да настојува да ја коригира мојата заблуда.

Пела и во сонот се појавуваше како сонце, бело бело и топло а потоа таа викаше бате Дончо јас и ти сме брат и сестра нели а тој нема глас да ѝ одврати дека тие двајцата не се брат и сестра само нивните мајки во исто време ги имаат родено и оти се најдобри другари им кажуваат дека се полубрат и полусестра и сакаше да ѝ каже дека се само две деца таа момичка а тој момче нели таа женско тој машко како што има жаба машко и жаба женско како што има гугутка машко и гугутка женско како што има којн машко и којн женско како што има вол машко и вол женско и ние сме како нив и токму ска да ѝ каже во што е разликата меѓу машкото и женското го изгубува привидот на Пела сонцето и белото и ќе врекне со широко отворени очи Их, пак само сон!

Неконтролираните омаловажувања што напати ми приоѓаат ми го подметнуваат оној привид на пукнатина во брана.

Каде е дури и привидот на желбата, освен во теоретскиот привид на психоанализата и во политичките илузии на револуциите?

Брзина на светлината - Cour carré - Како што затвореник излегува на прошетка под надзор, сам и молкум да се насладува горко на дневната светлост инаку обична, тогаш света; како што несвесното си го подава грбот на есенското сонце да се згрее а лицето да остане темно, како Месечина од онаа страна на видливото; како што затрупаниот бунар посесивно и со мака ги чува подземните води усовршувајќи ја мајсторијата да ги заташкува трагите и да создава привид на секнат извор; како што квадратот е круг, и крст и триаголник, удвоен симетрично и синхронично; како што жената си краде од сонот за да добие време за да биде „нешто повеќе"; како што нема добивка ако нема загуба како што нема сенка ако нема предмет ; како што медитацијата бара отсутност при подотворена свест за светот и душа а енергијата е материја помножена со брзината на светлината на квадрат - така дворот врамен со ѕидини желно кон небото над Лувр зинува се простира префинето како акт на Роден или можеби на сестра му, Камила со намера да го покаже замислениот ерос на торзото видено одзади метатеза на тихоста манастирска и метрополска; - така стихијно надоаѓа тихиот дожд желбата да бидам во средиштето на симетријата бесконечен и рамнодушен број ослободена од суета, од неразумно самољубие зашеметена од ненадејната рамнотежа на крстот, на квадратот, на кругот и да се успокојам, ако веќе морам оти со толку тревоги од различно потекло добивам порив да излезам од себеси а потоа како ќе се сложам и составам во едно, знам ли?

Депресија: попладне Кога влегува во подземното легло ја затвора вратата подраматично од Мадам Шоша во санаториумот на Волшебната планина гротлото на растревоженоста е преполно жешки, ли-з-гави капки се прелеваат низ креветот се подлизнува и паѓа под нозете без тло, одлепено се покрива целосно лицето два пати - никој да не ја гледа. Мижејќи, создава привид на невидливост.

Наутро отсекогаш си сакала да молчиш. Си го милувала привидот на осаменост.

Колку многу ми недостасуваат во Пасажот железните мрежести ролетни спуштени сѐ до бетонот! ми шепоти сега привидот на познат женски глас.