преплетување (имн.) - на (предл.)

Воопшто не се впушташе во заводливото преплетување на философските и литературните жанрови, кои на крајот се влеваат во струјата на „општо случување на текстот“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Понекогаш доаѓа и до преплетување на цревата Ама тоа веќе одамна не се есапи за болест за умирачка Што значи сонувањето и скокањето можат да продолжат И тоа така да продолжат што јасно да се стави до знаење Дека просторите низ кои се скока немаат соседи Како што ни владетелите вклучувајќи ги и македонските владетели Ниту имале ниту ќе имаат пријатели И како што е историска и личен малер за секој маж Која и да е убава жена да му стане пријателка
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Поетот остана сосема рамнодушен кон идејата дека медиумот на писмото би можел да му овозможи на текстот темелна автономија, со тоа што ја израмнува општата разлика помеѓу дословниот и фиктивниот дискурс.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)