презир (имн.) - на (предл.)

Но тоа име го искажуваше презирот на Грците, а не и достоинства на Бугарите, затоа се придружуваше со зборот тврдоглави или „хондрокефалос”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од една страна беше прегратката на Томо, од друга страна беше презирот на Ружа и Ана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Па сепак, пред споменатата криза, Ренан и Фистел де Куланж го делеа презирот на германските историчари кон наивната антропологија на просветителите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)