прашање (имн.) - на (предл.)

Ако поради делото настапи смрт на едно или повеќе лица – сторителот ќе се казни со затвор најмалку три години (чл. 292, ст.1-2 од КЗ – „Тешки дела против општата сигурност“).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Судот, ако тоа е потребно, со странките може да ги разјасни правните прашања на спорот (чл. 283, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со други зборови, тоа е однос на странките во парницата спрема нејзиниот предмет на расправање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
11.  Постапката што со одлука на судот е завршена правосилно, може, по предлог од странката кој има третман на вонреден правен лек [extraodrinaria auxilii], да се повтори во законски таксативно наведени случаи, меѓу кои и: – кога одлуката на судот се заснова врз лажен исказ на сведок или вештак; – до одлуката на судот дошло поради кривично дело на судијата, односно на судијата- поротник, на законскиот застапник или на полномошникот на странката, на спротивната странка или на некое трето лице; – странката стекне можност да ја употреби правосилната одлука на судот која порано меѓу истите странки е донесена за исто барање; – странката узнае за 207 нови факти или најде или стекне можност да употреби нови докази врз основа на кои за странката можела да биде донесена поповолна одлука тие факти или докази да биле употребени во поранешната постапка; – со одлука на надлежен орган дополнително правосилно е одлучено за претходно прашање на кое се заснова одлуката на судот (в. чл. 392, ст.1, ал.4, 6-7, 9-10 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Првостепениот суд е должен да ги изведе сите парнични дејствија и да ги расправи сите спорни прашања на кои укажал второстепениот суд во своето решение.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Додека, пак, стварната [каузална] легитимација (legitimatio ad causam) претставува материјално-правна врска помеѓу предметот на парницата и лицата кои во тужбата се означени како парнични странки, т.е. вистински правен однос на странките спрема предметот на спорот во точно одредена парница или „способност да се биде странка in concreto“ и, за разлика од процесната легитимација, таа не е процесна претпоставка туку е прашање на меритумот на спорот ([не]основаноста на тужбеното барање) и за неа судот не води грижа по службена должност, туку само по укажување на странките кои треба и да ја докажат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За овие прашања на подготвителното рочиште можат да се изведуваат докази кога тоа е потребно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ги воведувам фразите „крајна култура“ и „деструкциска уметност“ како идентификациски направи, изуми; како термини што ги означуваат здружените простори во коишто општествените, естетските, политичките меѓуодноси и пракси работат во дослух врз прашањето на опстанокот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Причината за ова се ригидните дистинкции што во критиката на ликовните уметности се воведени под закрила на модернизмот: разликувањето на високото и ниското, културниот песимизам и оптимизам, „апокалиптичарите“ и „интегрира­ните“ (како што тоа го нарекува Еко) итн.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Деструкциската уметност е етичка позиција составена од различни пракси и која го истражува окружувањето на крајната култура.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
2 Поедноставено, популарната култура стои во служба на принципот на задоволство (бил тој проста популистичка забава или некој посструктуалистички јоуиссанце), и се однесува на многу аспекти на ова задоволство, на прашањето на телото, но и манипулацијата, консумеризмот и воопшто - моќта.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мнозина теоретичари се сложиле дека во овие дихотомии постепено е воведуван поимот уживање којшто постепено ги расточувал, кој беше слепа дамка на поранешните сериозни анализи и кој ги воведе прашањата на желба, нагон, фантазија, афективно вложување на набљудувачот итн., и го менуваше тежиштето на критичката анализа од продукцијата кон консумацијата (како поим што го заменува дотогашниот повеќе неутрален: рецепција).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сите знаеја за нивната „козја коалиција“, за поврзаноста на овој интелектуалец и козарот по клучното прашање на опстанокот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во Федерацијата, најпосле, можеа да здивнат. Во јужната република беше решено најзначајното стратешко прашање на развојот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Па заклучуваа оти е голем партиски фанатик, готов да го види умирањето на своите деца, само да не скршне од линијата на партијата во врска со прашањето на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Една кутија “родео“, му реков гласно на продавачот за да не морам да одговарам на прашањето на Котета и да не морам да се задржувам со нив во продавницата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бев многу среќно дете, кога на прашањето на мојата учителка колку членови брои моето семејство, јас одговорив - пет.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во него повеќе немаше играчки.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тоа не е прашање на менталитет. Тоа е прашање на поединечен карактер.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Фасцинацијата со прашањето на надворешната граница, односно заокружувањето во единствена, етнички чиста, целина, се компензација за оваа слабост, бегство на општеството од сопствената вистина.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Старите патници не ги збуни прашањето на германските царинарници дали носат со себе ракија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Знаменитост несомнено претставува стоковната куќа изградена од алуминиум, која е затворена од сите страни а прашањето на светлината е решено многу успешно.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тогаш - Кој е повеќе одговор, а помалку прашање на оваа равенка на поезијата на Михаил Ренџов.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Кога ќе се скрши грнето секој вистински грнчар знае дека е најлесно да направи ново ама и секој знае дека е врвно прашање на грнчарската чест да се залепи скршеното грне, да му се зацелат раните и пак да се направи нова празнина која да се наполни со нови не толку жешки тајни и не толку блеснати соништа.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кадежот на носталгијата потсетува дека по прашањата на религијата би требало да има неколку изненадувања.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Наивното прашање на студентката прецизно ја изразува заводливата природа на кичот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Досега, на англиски јазик, е направен само еден обид да се обработи прашањето на терминологијата, со публикацијата Dictionary for the Analysis of Literary Translation на Антон Попович во 1976-та година, дело кое ја поставува, иако само во скелетна форма, базата на методологијата на проучување на преведувањето.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Фактот дека едни гинат како Хрвати, други како Срби, а трети како Муслимани, по прашањето на смртта, се чини, не е многу битен.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дури, ни сите научници заедно, а уште помалку поединечно, немаат право да даваат завршен збор за прашањето на вкусот”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
А.А. најпосле ми даде можност да продолжам: - Во одговор на вашето прашање, да се вратиме на прашањето на Апокалипсата и светите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Директорот на Атеистичкиот музеј, А.А., во чија строга надлежност се прашањата на душата, трансцеденцијата, има и свој „оригинален“ придонес и во „ресчистувањето на овие теоретски прашања“ за кои сталинската идеологија наводно има што да каже.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мајка тврдеше дека Татко ѝ се доверувал дека цел живот во библиотеката, трагал по магичниот редослед на читањето кој ги покажувал среќните излези за семејството, одговорите на големите прашања на егзистенцијата, во кои било вклучено и прашањето на враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Сликарството го сметам како средство за изразување, а не како цел. Средство за изразување како било кое друго, а не цел која би исполнила цел еден живот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Уметноста е прашање на персоналитет. Нема место за вкус во механичкиот цртеж. 122 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Национализмот му дава на прашањето на идентитетот поголемо значење од она што јас сметам дека е потребно.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Според овој сѐ потрендовски начин на мислење, машката хомосексуалност некако овозможува необичен поглед на светот, сосе куп подлабоки увиди во животот, во љубовта и, воопшто, во нештата што се прашање на вкус.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурно некој им дојавил. Подоцна, излезе дека навистина во Службата за студентски прашања на Универзитетот на Мичиген роварел крт.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Само во онаа мера во која феминизмот е повеќе од едно прашање на специфични реформи тој е аналоген со комунизмот од деветнаесеттиот век.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Таа не е доведување во прашање на одреден структурализам кој претпоставува затворени структурни системи, кои го предизвикувуаат сопственото делување, а да не се отвораат.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
154. Мисирковава книга во многу погледи претставува и полемички спис, актуализирана дискусија по најсуштествените прашања на македонската национална индивидуалност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Македонците фатија усилено да се интересираат за прашањето на нивната народност и нивната судбина.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На прашањето на раскажувачот на расказот: „А што направивте вие?,“ Павлов му одговара: „Му дадов пари.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Насетуваше дека е само прашање на време кога нозете ќе го издадат и ќе почне да се тетерави.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Не сакам да умрам“, му јачеше неговиот сопствен глас во ушите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Прашањето фрлено како ракавица среде супермаркетот остана да лежи на плочките, газено, туркано и најпосле фрлено во отпад од дежурната чистачка, која додуша покажа мали знаци на чудење за тоа што бара едно прашање на подот.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Беше прашање на ден кога истрошеното тело на Јана ќе ѝ подлегне на болеста, која како ловец беше спремна за последниот напад и докрајчувањето на пленот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ама добро, побогу брате, до кога јас ќе се произнесувам по прашањето на тоа питање? Па, јас за таа работа не знаев до 1955!
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Вистина ли е дека сѐ е прашање на перспектива?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Прашањето на колективизмот, то ест, прашањето како да се организира комуникацијата и да се овозможи соживот на различни автономни поединци внатре во заедницата, може да се реши на два начина.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Остануваше отворено прашањето на статутот на Ерусалим, особено прашањето на правото на враќањето на Палестинците.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Дарвиш продолжи: - Јасер Арафат, и покрај потпишувањето на мировните договори, за што со израелските државници се здоби со Нобеловата награда за мир, добро знаеше дека беше реално далеку од слободна Палестина во некогашните населени територии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко беше изненаден од ова неочекувано прашање на Камилски, па откако малку размисли, забавувајќи го чекорењето, рече: Тогаш човекот би останал без својата длабина!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Идеи? Кратката тишина му даде на значење на тежината на прашањето на Тодор.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Беше опасно, но не беше прашање на живот или смрт.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но ваквиот поредок не е задолжително постојан, ниту пак е прашање на принцип.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа е прашање на самодисциплина, контрола на стварноста.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потона во сон мрморејќи „ Нормалноста не е прашање на статистиката“, со чувство дека во таа мисла е содржана длабока мудрост.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нормалноста беше статистичка. Обично прашање на учење е да размислуваш како што мислат тие. Само што.. !
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
РЕПОРТЕРОТ: Би сакал да ѝ зададам неколку прашања на мадам Трошчејкина. Може ли?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
БАРБОШИН: Има прашања на кои јас не сум обврзан да одговорам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Ова прашање на адвокатот го збуни Хелвиг. Го уплаши. Тој молчеше подолго време.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
— Место одговор таа му постави прашање на татка си.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И Татко и Мајка, на различни начини, беа обземени, во залезот на нивните животи, со големото прашање на нивните животи – што ќе стане со нас, децата, кој ќе бдее над нашите животи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Рече дека, во првиот дел од прегледот, ќе му постави неколку неизоставни прашања на пациентот, пред да го изврши другиот дел од прегледот, за да може да му понуди што поцелосен увид на медицинскиот колегиум.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Знае и тој дека прашањето на селово нема да се решава одделно... туку заедно со манастирот Свети Наум...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Од друга страна: озонскиот ѕид е пробиен пролетта без пролет од студ не се чувствува должината на денот оваа 1991 година ни една ноќ без војна и сѐ така: сликите без перспектива од којашто би изгледале стварите нестварно обичниот свет необично без контекст во којшто би прозбориле без светлост со којашто би нѐ магепсале а нема уметност, нели (!) агол на гледање ако нема ако нема прекумерност особеност ако не шушне духот ако не се поместат границите видливото; јазикот нагрден сетилото за говор закржлавено граматиката без усет за ред ој додо додо ле „со цел уривање на системот“ „во името на слободата“ „прашање на стилот“ „во претходниот ден“ „голем број на бегалците на исчезнатите...“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Малечок, остави им ги сите твои скокотливи прашања на постарите, на оние што ќе можат и да одговорат на нив - се обрецна кон мене (како да го беше дочул она што ја бев прашал Бојка) а потоа, излегувајќи, речиси несигурно додаде: - Веднаш ќе се вратам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Јас кажав сѐ што знам. Не се сеќава точно но му се причини дека иследникот беше затечен од прашањето на обвинетиот па затоа ништо не одговори.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Човекот од Месечината не станувал од столот, не одговарал на ниту едно прашање на посетителите, а дишел, вистински дишел, и тоа прилично ги возбудувало лековерните гледачи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Беше толку праведен, толку чесен, а отиде да прикажува една бесрамна лага.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Сѐ е само прашање на физиолошката доза.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Прашањето на границите е тесно поврзано со прашањата на државата, етницитетот, транс­ националноста, граничните симболи, ритуалите (преодни обреди) и идентитетот.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Видеата, перформансите и дигиталните графики на Попоски ги истражуваат прашањата на идентитетот, територијата и јавниот простор.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Во својата професионална кариера како дигитален уметник, Попоски има реализирано над 30 изложби во САД, Германија, Франција, Италија, Австрија, Словенија, Македонија, Косово, Бугарија, Турција, Полска и Порторико.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ова е тоа на коешто укажува Имануел Валерштајн кога вели дека дефиницијата на културата е прашање на дефинирање на границите.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Пред британските стратези, во годините по паѓањето на Франција во 1940 година и по германската инвазија на СССР во 1941 година, се поставило прашањето на кој начин Велика Британија, на која во тој период ѝ недостигале сила и војска за да се истовари на европскиот континент, ќе може да го ослаби Рајхот и како да му нанесе конечен пораз на Хитлер.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Прашањето на национално самоопределување стана многу важно, поттикнувајќи ги САД да го истражат македонското прашање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За реализирање на таа цел, британските експерти одбрале тројна стратегија: поморска блокада, постојани воздушни бомбардирања и „субверзии“ на нацистичката управа во окупираните држави.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од своја страна Влавијанос сметал дека "демократската атмосфера нема автоматски да ги реши проблемите", но сметал дека таа атмосфера би создала подобри методи за нивно решавање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
14 По навлегувањето на германските сили во Романија и по нападот на италијанските сили на Грција, т.е. кога настаните на Балканот се нашле во средиштето на политичкиот и стратегискиот интерес, и покрај тоа што официјално не биле во војна, американскиот претседател Франклин Делано Рузвелт го испратил на Балканот својот посебен пратеник, полковникот Вилијам Донован.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сметал дека левите сили ќе создадат атмосфера во која дискусиите по прашањето на границите ќе бидат можни.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
По ова, САД повеќе не можеле да сметаат на својот изолационизам, бидејќи прашањето на опстанокот на Велика Британија станало и прашање на независноста на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Само беше прашање на време кога ќе го достаса казната.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Гледајќи така и смеејќи се како божем збунето и наивно, ме пресече стимулативното прашање на еден од неговите другари.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)