празнина (имн.) - му (зам.)

Во тој миг, кога ненадејно се соочи со сознанието за бесмислата на сопствените постапки и за сеприсутноста на сопствените заблуди, тој сети како таа празнина му ги исполнува сите пори во кои само миг пред тоа му живеела душата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)