правило (имн.) - вечно (прил.)

Ој ти дете, горско дете По ливади ти што трчаш Разгазуваш килим цветен Не сетуваш старска срџба Јас пак чекам тебе дома Да разведриш душа стара Да потсетиш тажна мома На младоста што ја бара Загубила дете таа Од јадови пуста надеж И живот и така мина За други си душа даде Ој ти дете мало диво Што ми лач во очи носиш Потсети ме што е живот Што правила вечно коси. 2002
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)