Штом ќе почувствуваше дека луѓе на патот нема и никој не ја гледа, си ја продолжуваше својата животна прикаска така како што во умот ѝ доаѓаше и доживувајќи ја со спокој и конечна помиреност: "Господовата правдина никој не ја знае", си велеше.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)