поштар (имн.) - со (предл.)

Колку изминуваа деновите, за Марија, доаѓањето на поштарот со писмо стануваше нешто решавачко. Судбоносно.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тие доаѓаа наваму и паѓаа во мојата градина како Швабите под Сталинград. Поштарот со телеграмата, пријателите од градот, новинарите. Не можам да се сетам на сите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тие долго не можеа да сфатат дека мојата осаменост не се зборови, туку сурова реалност.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)