пошта (имн.) - во (предл.)

Пролетта илјада деветстотини и петата, речиси истовремено кога Методија Патчев во Македонија ја принесуваше својата саможртва на олтарот на слободата и на татковината, Алберт Ајнштајн, млад службеник во Патентниот завод, излезе од поштата во Берн и замислено се загледа во зраците светлина кои се прекршуваа врз големите црни облаци.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Со себе носат девет коњи и едно магаре кои ги оплачкале.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
До Инспекторот на полицијата Скопје Од управителот на поштата во Прилеп и од началникот на Прилепски срез добив телеграма со која ме известуваат дека четниците кои се враќаат од бојното поле вовеле вистинска анархија и безвластие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Камионот со поштенските пратки поаѓаше од поштата во Штип во шест часот наутро.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
За него, се разбира, не беше неинтересно ни ова што Мише го додаде за да задоволи некоја своја потреба: „Бргу потоа, за следната учебна година, татка ми, кој беше поштенски службеник, го преместија во поштата во Гевгелија па јас таму продолжив со учењето и во Струмица не се вратив се до растурот на Југославија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Елен Лејбовиц Ce 29 mai 2001 Monsieur, En tant que citoyenne de la СоmmunаutЕurореnnе, јаvоuе que je suis souvent perplexe en voyant nos chefs dЕtаtѕ se runir pour trouver des solutions aux рrоblmеѕ de tant dаutrе nations. Ils ne mаtriѕеnt vraiment pas la situation lintriеur de leur propre pays, о les choses sont tout de mmе plus faciles, comment vont-ils la redresser chez les autres? Personnellement, je nаi me plaindre de rien. Mais il ne se passe pas un jour sans quоn entende parler de dysfonctionnements dans les entreprises, les tribunaux, les prisons, les hрitаuх, les соlеѕ, les transports ferroviaires ou аriеnѕ, lаgriсulturе, etc. Il est continuellement question de violence, dinѕсurit, de drogue, de scandales financiers et роlitiquеѕ Enfin, inutile de continuer lnumrаtiоn. Vous vous tоnniеz lаutrе jour que dans la Соmmunаut Еurореnnе une lettre puisse mettre un mois pour aller de Naples Bеѕаnоn. En rаlit, ce nеѕt pas si tоnnаnt. Le рrоgrѕ technique est une chose, et lhumеur des trеѕ humains сеnѕѕ bnfiсiеr de ce рrоgrѕ en est une autre. Dаbоrd, il est connu que la poste italienne fonctionne naturellement assez mal (dilettantisme des habitants?) et quеn France la grvе est une maladie chronique. Lаutrе jour, јtаiѕ donc Montpellier. Certaines rаlitѕ albanaises me revenant en mmоirе, je vous ai сrit une carte que јаi rаmеnе pour la poster de Frјuѕ, car Monpellier les centres de tri postaux tаiеnt, раrаt-il, en grvе depuis trois ѕеmаinеѕ Les trеѕ humains tаnt ce quilѕ sont, il nехiѕtеrа sans doute jamais de pays idаl, et ceci tаnt admis on peut соnѕidrеr que mаlgr tout, la Соmmunаut Еurореnnе est un lieu tout fait vivable et mmе, par certains aspects, аgrаblе. Mais de l se рrѕеntеr comme mоdlе pour les autres pays, et рrtеndrе rѕоudrе leurs diffiсultѕ, сеѕt une autre question!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Некои албански реалности ми се вртат во главата, ви испратив една картичка која ја зедов за да ја испратам од поштата во Фрежис зашто трите поштенски центри во Монпелје беа во штрајк веќе три недели.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но со тоа да се претставува како модел за другите земји, и да се претендира да се решаваат нивните проблеми, е тоа е друго прашање!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Чичето беше на мака само тие денови на почетокот од месецот кога во долари му доаѓаше пензијата во поштата во Охрид, ама мајката и ќерката направија како направија, и таа работа тие му ја вршеа на задоволство и на поштарите во Охрид.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
На ракавите моравме да носиме давидова ѕвезда, за да бидат регулирани забраните кои важеа за сите Евреи: повеќе не смеевме да одиме во театар, опера, на концерт; не смеевме да одиме во ресторани и паркови; не смеевме да се возиме во такси; дозволено ни беше да се возиме со трамвај, ама само во задната кола; смеевме да излегуваме од дома, ама само во точно определени часови; телефоните ни беа укинати, а смеевме да користиме само две пошти во градот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше септемвриски ден кога во нашиот дом дојде еден од синовите на братот на мојата пријателка Клара, и ми кажа дека таа умрела во психијатриската клиника Гнездо, во која живееше со години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Графит на главната пошта во Сараево, 1992 Во литературата за границите често се прави дистинкција меѓу „природни“ и „неприродни“ граници, поврзани со географските конфигурации.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Средби со различноста „Ова е Србија!“ „Ова е пошта, будало!“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)