Пармиџанино и неговите браќа по стил, во спротивност со виталното изобилие на Леонардо, уште на почетокот доаѓаат до крајот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сабота Јануари Болката родена од немоќта, од длабочината на бесознанието, на почетокот доаѓа тивко, се воскрева во градите, тече по дамарите, те гони во мислите, со страв блеснува пред очи и, иако невин, веќе си стигнал таму каде и воопшто не си се надевал.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)