ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Геј-луѓето изгледа постојано откриваат, а потоа и преоткриваат – секогаш со истата шокираност и изненаденост, со истата неочекувана вџашеност – колку тривијална работа им е гејството, колку малку им е важно, колку е безначајно во поголемиот сплет на работите, колку малку се идентификуваат со него, колку мала потреба имаат да ѝ припаѓаат на култура што се гради околу него.

Но, изгледа дека суштествувањето како геј, сепак, е единственото нешто за кое воопшто зборуваат.

И повторно некој ја уништи сета сериозност на дискусијата кога праша каква потреба има да се пишуваат такви описи на влакнести или голи тестиси.

Тогаш, излегува дека меѓу нечувствувањето никаква потреба да му се припаѓа на нешто и чувствувањето неодолив порив да влезеш низ примамливион влез на маалскион пијано-бар не зјае никаква непремостлива генерациска провалија, туку само тенок меѓуграничен појас што не е поголем од деценија.

Упорното одрекување дека геј-културата постои или дека е релевантна за помладата генерација е дел од еден поголем образец.