Навистина, по Големото стакло, Дишан сѐ повеќе се оддалечуваше од концептот за дело кое претставува грижливо разработено произведување на објект, со цел да им се посвети на низата несредени постапки кои во минатото биле сфатени како вистинска провокација или глупост, кои се својствени за дадаизмот; но, дури и овие постапки, по мое мислење, се здобиваат со одредена „смисла“ во рамките на алхемиските или другите (помеѓу филозофските и научните) кодекси. 198 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ја користиме приликата дискретно да го воведеме Енценсбергер и да го соочиме со домашната литературна сцена на која се наметна една анахрона литературна постапка која задоцнето ја обновува, во голема мера старата и наивна форма на реалистичкиот роман.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Притоа внимателно ни го свртува погледот кон необичната литерарна жилавост на застарената реалистичка постапка која го пронашла своето секундарно прибежиште во заостанатите културни зони и национално- литературни провинции.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
И покрај тешкотиите со микрофонот, настојуваме без пауза, во постојана трка со времето, сместувајќи се сега во доменот што доби повластено место од нашиот соговорник, да го покренеме прашањето за жанровскиот статус на т.н. епски дискурс.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Од неговиот збиен коментар проговорува специфичната еснафска солидарност: макар што не ги одобрува, тој настојува да ги разбере оние литерарни проповедници на епскиот дискурс кои, како залутан пустиник, ја преспале симболичката бура, па безнадежно се обидуваат да ја воскреснат оддуваната референцијалност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- Ало, дали сте вие Рада? Рада потврди, а соговорникот продолжи: - Знаете, во оставинската постапка која се наоѓа во судов, вие сте наведени како единствен наследник на Јана Попова.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И еден ден кога сета душа ќе му биде обземена од слепата јаничарска моќ, ќе започне да ги разместува народите, да ги заменува верите со комунистичката идеологија, да ги укинува старите азбуки на народите, по цена на милионски жртви, постапки кои се ширеа заразно и долготрајно и на балканската духовна почва.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Скептиците залудно се обидуваат да ја преувеличуваат штетноста на последиците, не прави тие да се согледаат „движечката мета.” Со цел ваквите критичари да се смират, би сакал јасно да истакнам како легализацијата би можела да изгледа во пракса.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Казнувањето на наркоманите претставува лоша политика поради најмалку пет причини: Казните за уживање дрога неправедно ја ограничуваат слободата на полнолетните лица да користат супстанци кои не се ништо поопасни од некои други кои легално можат да се набават и ги затвораат луѓето поради постапки кои, за разлика од поголемиот дел на кривични дела, не нанесуваат директна штета на другите.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таквите чувства ја спојуваа и со Деница, но нивната врска имаше и нешто многу подлабоко: Деница широко ја прегрна Илона кога нејзе ѝ беше најтешко, таа ја зближи со Крумета Волнаровски при што врската доби и степен на “службеност” која тие двете се обидуваа (без многу напор, бидејќи тоа навистина го сакаа) да ја релаксираат со постапки кои беа во согласност со обостраната потреба за слобода, за откаченост, за пиздарење и тогаш, или најмногу тогаш - кога се наоѓаа пред сериозна задача.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Буквално преведено значење или Два расказа за пример Во последниве два расказа, за кои токму стана збор, примената е една постапка која е карактеристична за поголемиот дел од расказите на оној автор, и која јас овде и сега, за потребите на оваа анализа, а во недостиг на појасна формулација, ќе ја именувам како „буквално преведено значење“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Свесна сум дека модернистичкиот расказ од првата половина на 20 век ги најави постапките кои се радикализираат во постмодернистичкиот расказ од крајот на 20 век.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И на крај, мора да го нотираме фактот дека овој случај е и пример за несолидарноста и неединството на работниците во борбата за своите права – бидејќи, обесхрабрувачки делува податокот дека скоро сите членови на ИО на синдикатот кај работодавачот, за време на дисциплинската постапка која се водеше против Марковски, дадоа изјави пред директорот насочени против својот колега и претседател!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Судот (преку судијката З. Треневска), донесе делумна пресуда во корист на Марковски, со која се усвојуваше дел од неговите тужбени барања,4 но истата – поради жалбената постапка која следеше – стана правосилна дури во јануари 2004.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Конечно, со второстепената пресуда, донесена кон крајот на април 2010, беше уважена жалбата и првостепената пресуда беше преиначена8 во корист на Зефиќ, од страна на повисокиот судски совет (во состав: Љ.Арсениевска – претседател и д-р З.Михајлоски и Т.Дуковска – членови).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со овој предлог, подносителот е должен да приложи медицинска, односно работна и друга документација по- требна за утврдување на инвалидноста.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, исто така, ова е и пример за тоа како работодавачите, и по добиена пресуда, продолжуваат да го кршат законот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, овој спор се одолговлечи и траеше до крајот на 2002 година.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Марковски, во текот на првата судска постапка која ја иницираше, беше застапуван од страна на правен застапник – дипл. правник (Љ. Митев) делегиран од страна на ССМ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
3. Медијација е начин на решавање на спорови во кој страните спорниот однос настојуваат да го решат на мирен начин со помош 51 на еден или повеќе медијатори, кои на страните им помагаат да пос тигнат заедничко прифатливо решение; медијатор е физичко лице кое ја спроведува постапката за медијација согласно со начелата за медијација; постапка за медијација е посебен вид на постапка која по својот карактер е доброволна, ефикасна, брза и евтина страна во постапка за медијација е физичко или правно лице кое учествува во медијацијата и чија согласност е потребна за решавање на спорот и Комора на медијатори е организација на медијаторите која ја унапредува медијацијата и го организира работењето на медијаторите (чл. 2, ЗМ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По ова, тој благовремено поднесе приговор против решението за отказ до УО на фирмата, по кој не беше воопшто постапувано – па не му преостана ништо друго освен да побара судска заштита на своите повредени права.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
11. Во романистиката е стандардизиран вообичаениот, општоприфатен, начин на цитирање на Дигестите – постапка која стручно е позната како инскрипција.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За асоцијациите на работниците и на работодавачите види повеќе во научно-истражувачката студија на д-р Здравко Савески, м-р Димитар Апасиев, Александар Ковачевски и Кире Василев: „Обезвреднување на трудот – Анализа на трудово- правната легислатива во периодот на транзицијата“; Движење за социјална правда „Ленка“, Скопје, 2010; стр. 47-50.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во образложението на својата одлука, овој суд најде дека раководството на тужената установа не го имал предвид фактот дека институтот „распоредување на работник“ не е предвиден во ЗРО и дека морал да постапи согласно постапката која во вакви ситуации предвидува понуда на нов променет договор пред отказ. 9
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Осигуреникот е должен да учествува во постапката која е поведена (чл. 134sq, ЗПИО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)