Само уште големата порта ме дели од слободата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И без прекори. Без поуки. Без закани. Без упатства. Само, за жал, по темнина?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Додека ја отворам вратат на канцеларијата ги слушам чекорите на спроводникот што бавно се оддалечуваат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зарем сѐ ќе заврши наеднаш?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)