помисла (имн.) - бев (гл.)

- И не смееме да изнесуваме наши толкувања за она Денко што го сторил - додадов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А кога се случи да го одредиш другарот Ѓурчин за можен татко?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не! Помислата беше и премногу примамлива за да биде вистинита - реков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Немав заборавено ниту една поединост од средбата во возот. Наврапитото втурнување на Огнена Гулева во нашето купе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност уште додека ја изведував импровизацијата на разговорот со Даскалов размислував за идното прашањето на иследникот и притоа знаев дека не постои причина да сокривам нешто и да не ја задоволам во потполност неговата желба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Првата помисла беше дека најпосле ќе можам малку да отспијам.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Можеби токму оваа моја помисла беше причина малку подоцна да додадам дека не треба да избрзуваме со заклучоци.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)