полјанка (имн.) - се (зам.)

Не потраја долго, гранките закрцкаа и на полјанката се појавија луѓе.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се слушна топот на коњски нозе - од другата страна на полјанката се подраширија гранките на елките и боровите и од нив излегоа тројца коњаници вооружени до заби со пушки, пиштоли и остри ножеви.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)