Виде соба осветлена со свеќа, со простран кревет покриен со бел покривач и се виде себеси, како дете од девет или десет години, како седи на подот, тресе една кутија со коцки и возбудено се смее.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Легна на својата сламарица, се покри со козинениот покривач и зајачи колку што можеше поболно.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ѝ даваа селаните и покривачи и перници, виљушки и лажици, чинии и чаши, чорапи, фанели, кошули... и немаше ден камбаната да не удри на мртво и се пренесуваше дека тој и тој загина и плачење се слушаше секој ден во селото.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- „Така“, - одговара кратко и решено Соколе и самиот оди, го пренесува јастакот и покривачот и постила во дворот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)