На нив ги немаше тврдите покриви со офицерски знаци.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Беше еден бел покрив со синикави преливи, што се покреваше од пред него и се извишуваше до самото небо.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потоа тато ќе ја обои куќата: покривот со црвена боја, ѕидовите на куќата со жолта, прозорците со кафеава, тревата околу куќата со зелена, а небото со сина боја.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)