Б. Штулиќ Има ли поодговорна и поблагородна задача за еден говорник, предговорник или поговорник, од „задачата” да се пишува (говори) за поетски првенец на една поетеса која во себе ги влеала поетските текови на „Големата Вода” на светската поезија, создавајќи го чудесниот Естуар на значења и едначења, на слики и асоцијации, на пориви и илуминации...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Можеби некоја од оние поетеси кои со голема почит му ги испраќале, а можеби и уште му ги испраќаат своите тетратки со стихови, надевајќи се дека нема да ги одмине неговото внимание.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)