„И покрај сознанието дека ја има откриено патеката што може да го изведе од просторниот и временски затвор по кој талка и тоа без изгледи да ги реализира своите возвишени цели, Поетот останува овде, врзан за јаслите на земскиот живот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)