поет (имн.) - нема (гл.)

Птица си во слепоочницата на мислата ако катето изгори, на песната љубомори ако полуди на рамен круг ни поетот нема да ја препознае – во неа суша радоста и пости.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Внимавај. Некоја книга. На француски.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Убаво да редиш, збор до збор да иде, Ти сепак Голем поет нема да бидеш, ти никој не си, никој не те одбра тебе, Балканот, земја на контролирани поети, тоа ќе те врзе за цело време.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Можеби тоа несовршено палто на Поетот нема задача да го прикрие неговото торзо од птичја кобилица.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во имагинарниот свет, миличок, а за разлика од ова што го нарекуваат реалност, поетот нема никаква друга цензура освен онаа што самиот си ја наметнува.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)