И целата историја на психоанализата се занимава со разоткривање на механизмите што го наведуваат поединецот кон патот на автодеструкција.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
На крајот, низ призмата на митот како нешто што им е заедничко на идеологијата и науката, разгледан е односот на поединецот кон нив: “Односот на поединецот спрема идеологијата е како однос спрема мит, слично или идентично како што во современата епоха науката е мит за човекот”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Истакнато е и сведувањето на човекот (од страна на идеологијата) на homo rationis - суштество чии судови и одлуки се секогаш добро промислени, од што следи и барањето на идеологијата за одговорност на поединецот за неговите судови и одлуки.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Согледувајќи го македонското општество и внатрешните односи во него, то ест односот на поединецот кон државата дојдов до една класификација на неколку типови (карактери) личности кои егзистираат у оваа наша банана република.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Со таков облик на перформанс, каде што се воспоставува дијалог на машината и телото кое што со својата згустена и со машините забрзана и напоена енергија е иницирано од третата механичка рака, Stelarc на експлицитен, демонстративен и стилизиран начин произведува ефекти коишто експлицитно и самостојно го следат секојдневието на голем број поединци вклучени во продукцискиот и репродуктивниот живот на постиндустриското општество.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со инвестирањето на уметничкиот код (авторство, избор, реткост, иновативност, естетичност, инсценација) уметникот доволно уверливо ги демонстрира облиците на приклученост на денешниот поединец кон виртуелните машини.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)