Германците го започнале повлекувањето во предвидениот термин.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Повлекување во јазикот
Сѐ повеќе тонам во јазикот
- турбулентно, катаклизмично
обожавање кое доаѓа со чувството
дека немам повеќе време
дека нема време, барем не
во банална смисла.
Народот таа состојба ја опишал
со изразите:
„нож под грло“
или
„ми гори под нозете“.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Втората реакција се бесот и презирот кон стварноста и повлекување во некој свој внатрешен (виртуелен) егзил, исклучив и самодоволен, но би рекол, не баш толку среќен. – Стигнавме – ме прекина во невеселите размисли пријателот – новинар.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А-га-та. Агата – свечената белина на паузата го исчекува следното прашање: Колку деца имал Самоил? 8,30 – 9,15: Мики е сè уште во вода до колена, со цигарчето што чади, а не се смалува.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)