Тетка Сава имаше исткаено максус платно за знамето.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Некаде во тоа време, во тивките снежни зимски ноќи Рашела везеше сини шари на платната за својот мираз под будното око на мајка ми, која ја подучуваше девојката на нови, сложени везови, а самата го крпеше домашниот веш и нашите чорапи, непрекинато и со тивок спокоен глас кажувајќи ѝ којзнае какви сѐ не приказни за тајните на бракот и стапиците на животот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Добро, Билјана си беше чупе на место, бели платно за свекор и свекрва и така натаму.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)