Ги затвори очите и целиот ден, како на филмско платно му помина пред очи.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Белите нечисти панталони од евтино платно му висеа на долгите нозе, црните ножни прсти со педвиткани нокти подѕирнуваа од искинатите чевли.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Боите како сами да се редеа, како сами да се мешаа. Платното му се пристори нов отворен предел во кој требаше да зачекори, да исчезне.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)